สล็อตแตกง่าย ทะเลสาบ Vembanad ซึ่งเป็นระบบพื้นที่ชุ่มน้ำที่ใหญ่เป็นอันดับสองในอินเดียรองจาก Sunderbans ในรัฐเบงกอลตะวันตก กำลังหดตัวและความหลากหลายทางชีวภาพที่เป็นเอกลักษณ์อยู่ภายใต้การคุกคามของการสลายตัวของระบบนิเวศ แม้ว่าจะประกาศเป็นพื้นที่ Ramsar เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ทะเลสาบซึ่งเป็นแหล่งทำมาหากินของเกษตรกร
ในกุตตานาด
และชุมชนชาวประมง ยังคงได้รับความเสื่อมโทรมของระบบนิเวศเนื่องจากมลพิษและการก่อสร้างที่ไม่ได้รับอนุญาตบนฝั่ง โดยผู้เชี่ยวชาญเรียกร้องให้ “ทุ่มเท” เพื่อรักษาระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ
ด้วยพื้นที่ที่ค่อยๆ หดตัวลงกว่า 2,000 ตารางกิโลเมตรและยาวประมาณ 96 กม. ทะเลสาบนี้เป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเกรละและยาวที่สุดในประเทศ และล้อมรอบด้วยเขตอลัปปูชา กัตตะยัม และเออร์นาคูลัม
ตามที่ผู้เชี่ยวชาญด้านนิเวศวิทยาและการศึกษาต่างๆ ที่ดำเนินการในช่วงหลายปีที่ผ่านมา กล่าวว่า ทะเลสาบกำลังเผชิญกับความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรงอันเนื่องมาจากน้ำท่วมซ้ำซาก มลภาวะที่เพิ่มขึ้น การลดพื้นที่การแพร่กระจายน้ำ และการเติบโตของวัชพืชที่เพิ่มขึ้น
ผู้เชี่ยวชาญอย่าง EJ James ซึ่งเป็นสมาชิกของคณะกรรมการระดับชาติด้านพื้นที่ชุ่มน้ำและอดีตผู้อำนวยการศูนย์เพื่อการพัฒนาและจัดการทรัพยากรน้ำ (CWRDM) เชื่อว่าขั้นตอนที่รัฐบาลของรัฐอ้างว่าดำเนินการนั้นยังคงอยู่บนกระดาษและไม่เคยมีการดำเนินการใดๆ ที่ระดับพื้นดิน
เมื่อเร็วๆ นี้ เมื่อประเด็นถูกหยิบยกขึ้นในสภา หัวหน้าคณะรัฐมนตรี Pinarayi Vijayan ได้กล่าวว่ามีการจัดตั้งคณะกรรมการระหว่างแผนกขึ้นเพื่อดำเนินการศึกษาอย่างครอบคลุมเกี่ยวกับการตรวจสอบแหล่งน้ำนิ่งที่มีอยู่และเพื่อดำเนินการต่อไป
James ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคณะผู้เชี่ยวชาญซึ่งได้ผลักดันให้ Vembanad ได้รับการประกาศ
ให้เป็นพื้นที่ Ramsar
กล่าวว่าการแก้ปัญหาการคุกคามของการสลายตัวของระบบนิเวศที่ต้องเผชิญกับทะเลสาบนั้นไม่ง่ายเหมือนการกำจัดการบุกรุกหรือการสร้างขอบด้านนอกเพื่อป้องกันตะกอน ที่สะสมอยู่ในบันธนีมุกคม
บันด์ถูกสร้างขึ้นเพื่อควบคุมการบุกรุกของน้ำเกลือในทะเลสาบน้ำจืด “หลังจากที่ได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่แรมซาร์ แทบไม่มีอะไรทำเพื่อปกป้องระบบพื้นที่ชุ่มน้ำหรือรักษาสมดุลของระบบนิเวศที่นั่น” เขากล่าว
ไซต์แรมซาร์เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่กำหนดให้มีความสำคัญระดับนานาชาติภายใต้อนุสัญญาแรมซาร์ ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า ‘อนุสัญญาพื้นที่ชุ่มน้ำ’ ความคิดเห็นที่คล้ายคลึงกันนี้แสดงโดยส.ส. CPI(M) จาก Alappuzha AM Ariff ซึ่งกล่าวว่าหลังจากที่ประกาศให้ทะเลสาบเป็นพื้นที่แรมซาร์
ก็ไม่มีอะไรทำเพื่อปกป้องหรืออนุรักษ์ทะเลสาบดังกล่าว “ทุกอย่างตกอยู่ที่รัฐบาลของรัฐ รัฐบาลของรัฐกำลังดำเนินการ แต่ยังไม่เพียงพอ มีการประกาศโครงการจำนวนมากเกี่ยวกับการอนุรักษ์ทะเลสาบ แต่ยังไม่ได้ดำเนินการ” เขากล่าวกับ PTI
Ariff ยังกล่าวอีกว่า บึงในทะเลสาบกำลังพังทลายในบางสถานที่ ทำให้ตกปลาได้ยาก และยิ่งไปกว่านั้น แหล่งน้ำยังต้องอาศัยการขุดลอกและทำให้ตะกอนแห้งอีกด้วย
นอกจาก
ปัญหาสิ่งแวดล้อมแล้ว มลภาวะและน้ำท่วมซ้ำแล้วซ้ำเล่าในทะเลสาบยังสร้างภาพอันมืดมนเกี่ยวกับการดำรงชีวิตของชาวประมงในพื้นที่และชาวนาอย่างกุตตานาดหรือที่รู้จักในชื่อชามข้าวเกรละซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของแหล่งน้ำ เจมส์ บอกกับปตท.
เขากล่าวว่าทะเลสาบต้องได้รับการจัดการในลักษณะที่ทั้งภาคเกษตรกรรมและการประมงสามารถเสริมซึ่งกันและกันได้ “สิ่งนี้ต้องการการดำเนินการทางวิทยาศาสตร์และมีประสิทธิภาพของอุโมงค์ธารมุกคมและทางระบายน้ำ Thottapalli” เขากล่าว
แม้แต่รายงานของมูลนิธิสวามินาธานประจำปี 2554 และการศึกษาร่วมกันในปี 2555 โดยทีมจาก IIT Madras และ CWRDM ก็มีมุมมองเดียวกัน
มูลนิธิในรายงานระบุว่าบันด์ธัญญ์มุกคมมีบางส่วนที่ล้มเหลวในการดำเนินการตามวัตถุประสงค์ สาเหตุหลักมาจากลักษณะการดำเนินงานที่ไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์ เจมส์บอกว่ามันไม่ได้สร้างตามแบบแปลนดั้งเดิม และตอนนี้คงเป็นการยากที่จะเปลี่ยนมิติของมัน
ทั้งหมดนี้ส่งผลให้เกิดสถานการณ์ที่ทั้งการเกษตรหรือการประมงจะเป็นไปได้ แต่ไม่ใช่ทั้งสองอย่างร่วมกัน “นี่เป็นหนึ่งในความขัดแย้งที่สำคัญในพื้นที่” เขากล่าวเสริม
เขาชี้ให้เห็นถึงความขัดแย้งอีกประการหนึ่งคือการท่องเที่ยว ซึ่งในขณะที่การส่งเสริมเศรษฐกิจของรัฐที่สำคัญอาจเป็นภัยคุกคามต่อระบบนิเวศน์และคุณภาพน้ำของทะเลสาบและระบบพื้นที่ชุ่มน้ำของทะเลสาบ หากการกำจัดและบำบัดของเสียริมทะเลสาบไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างใกล้ชิด
ในแง่มุมนี้ Ariff กล่าวว่าที่อยู่อาศัยและรีสอร์ทริมฝั่งทะเลสาบปล่อยของเสียลงแม่น้ำ และเรือนแพจำนวนมากไม่มีห้องสุขาที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมหรือชีวภาพ “ที่นั่นไม่มีโรงบำบัดน้ำเสียด้วย” เขากล่าวเสริม
เจมส์ยังกล่าวอีกว่าต้องดูให้ดีว่าน้ำทิ้งจากบ้านเรือนและเรือนแพ เนื่องจากทะเลสาบเป็นสถานที่ สล็อตแตกง่าย
